به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت "پرسش از فیلسوفان"، درباره این موضوع که چگونه باید گذران زندگی کرد و ایام عمر را چگونه باید گذراند دیدگاههای خود را بیان کرده است.
البته این دیدگاه کانت در مورد وظیفه شاد کردن خود و شاد کردن دیگران دیدگاه ناقصی است و خود کانت نیز چندان این موضوع را مورد بررسی قرار نداده که در صورت تعارض میان این دو چه کاری به لحاظ اخلاقی درست است یا نادرست.
گذراندن وقت یکی از موضوعاتی است که انسانها و به ویژه گروههای سنی نوجوان و جوان با آن مواجه هستند و به نوعی دغدغه آنهاست. ابعاد گوناگونی برای این موضوع وجود دارد که یکی از آنها بعد اخلاقی این موضوع است.
سه رویکرد مشهور و معروف در اخلاق فلسفی داریم که از این منظرها هم میتوان این موضوع را مورد بررسی قرار داد.
فایدهگرایی، رویکرد کانتی و اخلاق فضیلتگرا سه رویکرد اخلاقی شناخته شده هستند که هر یک از منظر خود این موضوع را مورد بررسی قرار دادهاند.
البته باید توجه داشت که هیچ کدام از این رهیافتها جواب مشخصی برای این سؤال ترسیم نکردهاند ولی میتوان جوابهایی را استخراج کرد.
فایدهگرایی برای شاد کردن دیگران تلاش میکند
فایدهگرایی سعی میکند که بیشترین خوشی را برای بیشترین مردمان مهیا کند و این خوشی را افزایش دهد. بر این اساس ساختاری محدودکننده برای افزایش خوشی و شادی مردم وجود ندارد.
به عبارت دیگر برای انجام شاد کردن مردم محدودیت زمانی وجود ندارد و اینکه چه میزان زمان برای صرف این کار کرد نیز مورد توجه نیست. برخی فیلسوفان فایدهگرا چون پیتر سینگر معتقدند که شاد کردن مردم کار و اقدامی است که باید انجام شود.
برخی از فیلسوفان فایدهگرا چون بنتام و میل که استدلالهای آنها در این حوزه مورد توجه زیادی است معتقدند که مردم باید اصل فایدهگرایی را به عنوان راهنمایی عمومی برای قانونگذاری عمومی و نظام آموزش و پرورش در نظر بگیرند.
شاد کردن دیگران در اخلاق کانتی وظیفه است
دیدگاه کانتی معتقد است که این وظیفه ماست که در شادی و رفاه دیگران نقش داشته باشیم و در آن سهیم باشیم. ما همچنین وظیفه داریم که خودمان را شاد کنیم.
البته این دیدگاه کانت در مورد وظیفه شاد کردن خود و شاد کردن دیگران دیدگاه ناقصی است و خود کانت نیز چندان این موضوع را مورد بررسی قرار نداده که در صورت تعارض میان این دو چه کاری به لحاظ اخلاقی درست است یا نادرست.
شاد کردن دیگران در اخلاق فضیلتگرا یک فضیلت به شمار میرود
اخلاق فضیلتگرا رفتارهایی چون سخاوت و بخشش و رادمردی را مورد تمجید قرار میدهد. بر این اساس شاد کردن و خوشحال کردن دیگران یک فضیلت به شمار میرود که باید در جهت آن کوشید.
اما به رغم این توجهاتی که سه دیدگاه مذکور درباره چگونگی خوشحال کردن مردم دارند به چگونگی گذراندن زمان جواب مشخصی نمیدهند.
نانسی بائر دانش آموخته دانشگاه هاروارد و استاد فلسفه دانشگاه تافتس امریکا است. حوزههای تخصصی او اگزیستانسیالیسم و پدیدارشناسی، فلسفه زبان، تاریخ فلسفه، فمینیسم و فلسفه و فیلم است. کتاب او درباره "دیدگاههای فلسفی سیمون دوبوار" مورد توجه است. "ایمانگرایی ویتگنشتاین"، "فیلم به مثابه فلسفه" و "آیا فلسفه فمینیسم تضاد مفهومی دارد؟" از جمله آثار این فیلسوف معاصر به شمار میروند.
نظر شما